#Stage – Nu en straks

Life after stage

Opeens schrok ik wakker! Hoe laat is het? Ik heb me toch niet weer verslapen? Het was maandagochtend, de 12de. Normaal hoort rond de klok van 7:15 de wekker te gaan, die wekker die ik niet had gezet. Of ja, die ik was vergeten te zetten omdat het zondag te gezellig was in de kroeg. Maar ondanks dat ik geen wekker had gezet was ik toch wakker geworden en ook nog is op het perfecte moment, precies om 7:15!

Yes, het bewijs dat mijn biologische klok weer ‘normale’ tijden aangeeft. Mag ook wel na 11 weken stage zou je misschien zeggen. Ik zit in een ritme, een flow. Ik praat nu over maandag alsof het gister is. De uren vliegen voorbij en voordat je het weet sta je alweer vrijdagavond in de kroeg met je maten bier te drinken. Wat een heerlijk gevoel!

Life before stage

Dat was een half jaar geleden wel anders. Waar ik eerst nog op dinsdag en/of op donderdag tot 2, als het even tegenzat, tot 4 in de kroeg stond sta ik nu iedere dag netjes om 7:00 op. Ik kon mij deze levenswijze ook prima veroorloven omdat ik om de haverklap vrij was, of dat de les(sen) pas na het middaguur begonnen. In de 4 jaar dat ik nu aan de Avans studeer heb ik nog nooit 1 dezelfde dag gehad. Leuk toch? Ja zeker, maar ritme krijg je er niet van. School focust zich alleen maar op lesstof die geleerd en later geëxamineerd zal worden. Maar een studie is volgens mij veel meer dan alleen maar stof uit je hoofd leren. Daar hoort een stukje structuur, discipline en een professionele houding krijgen toch ook bij?

Dat leren ze wel op stage zullen ze misschien wel denken bij de Avans. Zou dat het zijn? Misschien wel. Maar het was veel beter geweest als ze vanaf het begin af aan structuur en ritme zouden creëren voor die onrustige HAVO-scholier die ik was/ben.

Stick to the plan

Deze flow moet ik zien vast te houden voor als ik in begin februari weer naar school ga. Stage heeft me echt laten inzien hoe heerlijk het is als er een ritme zit in je dagelijks leven. Dat monotone leven van ’s ochtends vroeg opstaan en ’s middags pas laat thuis komen spreekt me opeens zo veel meer aan dan het onrustige en onverwachte leven wat ik had.
Ik begin een oud te worden, is dat het? Of is dit de ommekeer naar een volwassen leven? Wat ik wel weet is dat ik dit ritme wil gaan vasthouden. Zeker omdat ik straks meteen begin met mijn minor, daarna nog maar één blok heb en dan alweer ga afstuderen. In die periode kan ik misschien wel een beetje ritme in mijn leven gebruiken!

Marnix van Kruijsdijk