Over merchandise en merchandising

#Stage – Aannames

 

Marnix

Lance

Ik heb het eerlijk gezegd toch al nooit begrepen. Voor je lol, midden in de franse zomer, op een fiets, tegen een col omhoog ploeteren. Zo onderhand stil staan op de weg omdat het hellingspercentage sneller stijgt dan de gemiddelde Nederlander zijn hartslag die iets gratis kan krijgen. Dat kan een mens toch helemaal niet!? Hoe kan het menselijk lichaam dat 7 jaar achter elkaar aan als zijnde de beste van de wereld?

Maar ja, iedereen dacht dat het wel goed zat. Die aanname maakte ik zelf ook. Gelukkig een terechte en gegronde aanname, want jarenlang was er ook niks aan de hand. Toevallig was er vandaag ook weer een prachtig voorbeeld van mensen die gewoon zo maar iets aannemen. Het staat op Groupon, dan zal het wel een aanbieding zijn die nergens anders goedkoper te vinden is!

Onderbewustzijn

Afgelopen paar weken ben ik er erachter gekomen dat ik zelf te pas en te onpas aannames maak. Iets waarvan ik nu weet dat ik dat helemaal niet wil doen. Nu mailde ik laatst een klant terug met antwoorden op zijn reeds gestelde vragen. Ik dacht dat mijn antwoorden goed genoeg waren. Niet dus, de klant mailde terug met weer een aantal vragen. Het stomme is dat er wel degelijk, terwijl ik bezig was met beantwoorden van de mail, in een split second door mij heen ging dat ik mijn antwoorden meer moest toelichten. Maar in tegenstelling tot het erkennen van deze gedachte maakte ik de aanname dat het wel goed zat. Met als gevolg dat de klant dus nogmaals moest mailen met de vraag voor extra uitleg omdat hij het dus niet begreep. Dit had ik dus kunnen voorkomen. Dit heeft mij dus extra tijd gekost want nu moest ik weer mailen maar veel belangrijker nog, het heeft de klant extra, onnodige, tijd gekost. Iets wat natuurlijk nooit mag gebeuren. Nu was de impact in dit geval, gelukkig, niet zo groot maar het had ook volledig anders kunnen uitpakken. De klant had het kunnen opvatten als nonchalance en gedacht kunnen hebben hier ga ik dus mooi niks bestellen.

Lering


De positieve kant van dit verhaal is dat ik nu ook weet waarom dingen in het verleden soms zo zijn gelopen. Ik maakt aannames waardoor ik als gevolg wel is verkeerde conclusies trok. Dan loop je vroeg of laat tegen de muur aan. Gelukkig leer ik daar nu van omdat me nu pas duidelijk is geworden dat ik dat deed.

Nu heeft de gewone mens, waaronder ik, het natuurlijk nooit kunnen weten wat Lance allemaal heeft lopen uitspoken. Wat ik alleen wil zeggen is dat je nooit zo maar dingen moet aannemen waarvan je niet weet of ze kloppen. Het zal wel een gewoonte zijn geworden. Er langzaam ingeslopen omdat het een onbewuste actie in mijn hoofd was. Nu ik weet dat ik het soms doe en kan ik er ook op inspelen.

Dus mensen neem niet zomaar iets aan, ga zelf op onderzoek. Kom er zelf achter. En ontdek. Doe je dit niet dan gaat het een keer mis. Maakt niks uit, los het op en ga net zoals ik gewoon weer door!

P.S.: Dit is mijn achtste week stage nu en ik heb al 7 keer gebak of iets dergelijks gehad. Nu is het pas maandag dus of het deze week ook weer raak is laat ik jullie vrijdag weten!

Marnix van Kruijsdijk

Deze post is geschreven door

Stagiair bij Merchandise.nl van september 2012 tot eind januari 2013 - 3de jaars commerciële economie student aan de Avans Hogeschool te Breda

Ik schreef al 13 posts op Brand Merchandise.

Volg mij: Twitter | LinkedIn